ο περιφέρειες της παραγωγής σκωτσέζικου ουίσκι είναι ένα μείγμα ιστορικών περιστάσεων, εταιρικής κατασκευής και ταυτότητας επωνυμίας. Είναι κοινώς αποδεκτό ότι υπάρχουν έξι τέτοια περιφέρειες, αυτά είναι τα Highlands, Speyside, Lowlands, Islay, Islands και Campbelltown. Η αντίφαση είναι διάχυτη - το Islay είναι ένα νησί, το Speyside είναι τα Highlands και υπάρχουν μόνο τρία αποστακτήρια που λειτουργούν αυτήν τη στιγμή στο Campbelltown. Πολλά αποστακτήρια Highland δεν βρίσκονται καν στα υψίπεδα, μερικά αποστακτήρια Islay φτιάχνουν ουίσκι τύπου Speyside και υπάρχουν ουίσκι με τύρφη Lowland. Ωστόσο, παρά την ευρεία συζήτηση, η περιφερειακότητα είναι εδώ για να μείνει και προσφέρει βολικές ταξινομήσεις σε μια συνεχώς διευρυνόμενη σειρά αποστακτηρίων και εμφιαλώσεων.
Islay, ένα μικρό νησί της Εβρίδας στα ανοιχτά της δυτικής ακτής της Σκωτίας, φημίζεται για την παραγωγή μερικών από τα πιο τυρφικά και καπνιστά ουίσκι γύρω. Η απομακρυσμένη τοποθεσία του κατέστησε αναγκαία τη χρήση τοπικής τύρφης για τη βυνοποίηση του κριθαριού, και παρά τις σύγχρονες μεταφορές και την ηλεκτρική ενέργεια, τα περισσότερα αποστακτήρια του νησιού εξακολουθούν να αποστάζουν τύρφη. Ο Bunnahabhain δεν είχε καν οδική πρόσβαση μέχρι το 1967, βασιζόμενος στην παροχή από τη θάλασσα. Η τύρφη Islay έχει ένα χαρακτηριστικό άρωμα, με περιεκτικότητα σε νάτριο άνω του μέσου όρου και πιο «γήινη» γεύση λόγω της έλλειψης δασών στο ανεμοδαρμένο νησί. Τα αποστακτήρια περιλαμβάνουν τα Laphroaig, Bowmore και Ardbeg.
